dubbele bescherming regelmatig ontsnappen aan vreselijke gevaren redenen voor veel dank plots stoppen voor de bus die langs je gezicht raast o lieve onzichtbare engel je redde ook onze dochter van neervallend geweld op de seconde nauwkeurig eeuwige dankbaarheid betoon ik reeds hieronder en niet alles is toevallig uw hemel is ‘n engelenrijk en ook…
mystiek van verre ten hemel rijzend, het einddoel van de pelgrim die onder in de stille reus schaam’le heil’ge resten aanbad engelen van de kerk daarboven die met hun zachte glimlach de oude mystiek beschermden tegen barbaarse granaatscherven in de hoge gewelven is de schemer, speelt het orgel een tere fantasie daaronder fluisteren kleine mensen…
levensstroom de leeuweriken stijgen jubelend in de stralend blauwe koepel mijn Schepper is hier in het suizen van de wind in het teder ontloken groen van de verre bosranden ik voel zijn levensstroom in de machtige eiken in het gezang van vroege vogels en golvende bloemenweiden de warme aarde is zijn schoot al mijn vezels…
gewoon een wonder mijn Schepper is hier in het ruisen van de wind in de wolken hemelhoog in de gang van de seizoenen in het groeien en vergaan met de belofte dat ’t leven dat steeds sterft in de aarde immer stralend wederkeert gewoon een wonder – Henk Posthouwer
de ontmoeting in emmaüs wij hadden een zeer bewogen dag vrouwenpraat over de opstanding en bij Zijn bruut geschonden graf waren twee engelen verschenen wij ontmoetten Hem bij ‘t brood Hij opende onze ogen en harten dag voorbijgangers deze avond is onvergetelijk wij zijn vreugdebodes geworden Hij bracht ons de vrede en redding straks zijn…
zie mijn vriend zie mijn vriend en meester daar staan in het licht lijdzaam onder bespotting en verbijst’rend venijn doodsbleek en zwijgend tussen valsheid en leugens in deze diepzwarte nacht smeulen de vlammen van haat achterdocht en verraad die mens daar? ken ik niet waarachtig nog nooit gezien ik zweer het bij god de…
Maria boven de heuvel buiten de muren trekken zwarte luchten voor een bloedrode zon in de stilte is de doodsangst, het hijgen van de gebrokene de van God en mens verlatene zijn kreten beroeren de hemel doen spotters lafhartig lachen en treffen de moeder in het hart het zachte snikken van haar die hem eens…
’n ogenblik vrij naar Prediker ons leven is ‘n godd’lijk niets een ogenblik in Zijn universum vele geslachten gingen ons voor als zandkorrels in de woestijn, ijskristallen in de eeuwige sneeuw zij allen zijn reeds lang vergeten wij genieten van de ogenblikken in de ons toegemeten jaren wij zien het goud van de zon in…
pastorale de bescheiden liefde is meer dan alle wijsheid zij is open voor de ander in oprechte belangstelling met zorg betrokken bij ons stil verdriet is luisterend en zwijgend het geheim bewarend heeft geen ijdel vertoon van loze zelfverheffing maakt ieder mens dichtbij en veraf tot haar naaste — Henk Posthouwer