’n ogenblik
ons leven is ‘n godd’lijk niets
’n stip in Zijn universum
geslachten gingen ons voor
als zandkorrels in de woestijn
ijskristallen in eeuwige sneeuw
allen zullen vergeten worden
wij genieten van de ogenblikken
in de ons toegemeten momenten
wij zien het goud van de zon
in het goddelijk hemelsblauw,
de almacht van onze Schepper
in de kleuren van de seizoenen
het prille groen, ’t felle rood,
strijd, passie, lijden en hoop
wij horen jubelende vogels
het prille schreien van ‘n kind
en voelen de warme beroering
van Zijn liefde in ons wezen
henk p.
vrij naar Prediker