Groen is tegenwoordig het toverwoord. Duurzaamheid. Recyclen. Zonnepanelen. Verantwoord inkopen. In het blad ‘Elisabeth’ vertelt een vrouw dat zij bewust probeert zo min mogelijk spullen te kopen, om het even wat. Aan twee lakens heeft ze genoeg, ontdekte ze: één in de was, één op bed… Houd toch op, hoor ik sommige gemeenteleden denken. Duurzaamheid is echt een hype. Iedere keer als ik zulke verhalen hoor erger ik me groen…. en geel! Dan is het volgende vast niet aan u of jou besteed..
Op Tweede Pinksterdag las ik in het katern van het N.D. hoe diverse bekende christenen over het werk van de Heilig Geest dachten. Theoloog Kees van der Kooi kwam daarbij met een verrassende invalshoek: als kinderen ouders wijzen op hun reisgedrag of het vele vlees dat ze eten, dan kon de Geest daar wel eens achter zitten. Kom nou toch, zegt u, dan kun je de Geest overal wel bij halen. Ja, inderdaad, en waarom niet?
De Geest is volop bij de Schepping betrokken geweest. Iedere boom, ieder dier, iedere planeet, is mede door zijn werk ontstaan. Daarom delen zij ook in de vernieuwing die sinds de opstanding van Jezus gaande is. Op Pinksteren zingen we: “de Geest des Heren heeft een nieuw begin gemaakt, in al wat groeit en leeft, zijn adem uitgezaaid…” Alleen daarom al moeten wij het roer omgooien en niet langer leven ten koste van…
Als iemand ons daarin voorgaat is het juist de Geest van God. Nooit staat hij zelf in het middelpunt. Als wij maar groeien en bloeien, dat is zijn glorie. Wat al wij onszelf ook zulke beperkingen op zouden leggen, niet onder dwang, maar uit liefde. Het gaat niet om ons vermaak, maar om het opleven van de aarde, om vernieuwing, als voorsmaak van wat komt.
Even hadden we de illusie dat de crisis van het afgelopen jaar dingen zou veranderen. Dat mensen werkelijk zouden ontdekken dat vakantie in eigen land ook even plezierig kan zijn als een weekje Kos of Marbella. Maar iedereen staat te dringen om er weer op uit te gaan. Zodra er gevlogen kan worden, wordt er gevlogen, zodra er gevaren wordt, wordt er gevaren.
Wat als we het woord geel eens loskoppelen van het woord groen. Wat als we het woord rood daarvoor in de plaats zetten? Het rood van Pinksteren? De Geest werkt in de manier waarop we met planten en dieren omgaan, zegt Van der Kooi. Ook in andere dingen, zeker, in ons bidden en zingen, ons spreken. Maar toch ook en vooral in het alledaagse. Daarom is groen en rood volgens mij een prima combinatie. Veel beter dan groen en geel…
AMvdW