Signalen: Een vroege kerst?
Kerst valt vroeg dit jaar. Kan niet, zult u zeggen, Pasen valt soms vroeg, soms laat, maar Kerstfeest is altijd op dezelfde datum. Waarom hebben sommige mensen in oktober al hun huis van top tot teen versierd. Waarom klonken de eerste kerstliedjes al uit de radio? Omdat het zo’n saaie tijd is, zegt men. Corona ontneemt ons alles wat gezellig en leuk is. Dat moeten we toch zien te compenseren? Men verwacht een run op kerstbomen en versieringen. En lekker eten en drinken hoort er ook bij natuurlijk. Traiteurs gaan gouden tijden tegemoet!
In de kerk doen we het ondertussen rustig aan. Het is nog lang geen kerst. Het is Advent! Een Advent is een tijd van wachten en uitzien. Je hebt een lange adem nodig om het vol te houden. Al meer dan 2000 jaar ziet de kerk uit naar de komst van Jezus Christus, Heer van hemel en aarde. Zijn leven en sterven op aarde, en zeker zijn opstanding vormen het begin van de totale verandering van alles wat we kennen. We zien daar naar uit en leven daar naartoe. Nu is het donker, maar het licht breekt door, als het licht van een nieuwe dag na een donkere nacht.
Ondertussen moeten we het uit zien te houden. De nieuwe tijd komt niet zonder slag of stoot. De Bijbel spreekt over geboorteweeën, heftige tijden, die de aanloop naar de grote verandering aankondigen. Voor ons gevoel zitten we daar middenin! Je kunt daar voor weglopen, en dat is verleidelijk. Je kunt je hoofd in het zand steken en je eigen feestje vieren zolang het jezelf goed gaat.
Advent kent een andere insteek. Verwachting wordt voelbaar. We weten van een heerlijke toekomst die aan gaat breken. Maar we gaan niet te snel de slingers ophangen. Onze God heeft er voor gekozen de diepte in te gaan. Hij neemt ons mee op die weg, door het duister naar het licht. Die weg is niet eenvoudig. De eerste christenen wisten niet wat hun overkwam toen hun familieleden overleden, nadat ze het goede nieuws van Gods Koninkrijk gehoord hadden. Zijn we er nog niet, vroegen ze zich verbaasd af. Nee, we zijn onderweg, en dat inmiddels al enkele duizenden jaren lang. Houd moed, zeggen we tegen elkaar, geef niet op: Hij komt!
Wie iets van die sfeer in huis wil halen, kan naar mijn idee het beste voor een kaars kiezen. Steekt een kaars aan tegen al het duister, zingen we in de kerk, als een teken in een bange tijd. Laat de overige versieringen nog maar even rusten. Alleen als we het uithouden in de aanloop naar de feestdagen, hebben we straks ook echt iets te vieren: de komst van Jezus Christus midden in de ellende van deze wereld, met alle gevolgen van dien. Dat mag gevierd worden, ook dit jaar, want dat is reden tot feest! Maar hoe zegt men dat: piek niet te vroeg… Het wordt vanzelf kerst!
AMvdW