Signalen

Wie is er niet meer opgegroeid, met het eenvoudige kindervers: Lees je bijbel, bid elke dag…We zingen het zo mee, maar brengen het niet altijd in de praktijk. We leven ons leven in vliegende vaart en dan schiet Bijbellezen en bidden er wel eens bij in. Ook in de pastorie? Ook in de pastorie. Tenminste: als het gaat over aandachtig lezen en bidden. Sinds een gemeentelid mij wees op het boekje Dagteksten en mij een exemplaar cadeau deed, is dat mijn gids door het jaar. Voor iedere dag worden er twee teksten aangeboden. Dat is nog te doen. In het voorwoord wordt gewaarschuwd “we zullen de teksten pas goed begrijpen vanuit het getuigenis van de Schrift als geheel, daarom raden wij aan ze in hun samenhang te lezen” . Dat neem ik nogal eens voor kennisgeving aan…

Maar ineens krijg ik commentaar (postuum) uit onverwachte hoek. Ook Dietrich Bonhoeffer, de bekend predikant en theoloog, las in de jaren 40 van de vorige eeuw al de Dagteksten, want het boekje beleeft nu zijn 291e jaargang. “Ongetwijfeld zijn ze velen tot zegen” schrijft hij in zijn boek ‘Leven met elkander, “maar de Heilige Schrift is meer dan een serie Dagteksten, het vormt een geheel dat als zodanig tot zijn recht wil komen”. Ja, dat hadden we al begrepen. En dan komt zijn aansporing: een christelijke huisgemeente zou toch in staat moeten zijn iedere morgen en iedere avond een hoofdstuk uit het Oude en minstens een half hoofdstuk uit het Nieuwe Testament te kunnen lezen. Anderhalf hoofdstuk per dag??? Dat is toch niet te doen. Als we daar al de tijd voor zouden hebben, zou het nog teveel zijn om in ons op te nemen. Schaam je, is de onverbloemde reactie van Bonhoeffer.

Al lezend ga je mee met het volk Israël weg uit Egypte, door de Rode Zee, door de woestijn, het beloofde land in. We leven mee met hun ontrouw, beleven Gods hulp en trouw ondanks alles. Al lezend worden wij zelf in die geschiedenis geplaatst. We zien Jezus bij zijn geboorte, zijn doop, horen zijn toespraken, zien zijn wonderen en leven mee bij zijn dood en zijn opstanding. Al die verhalen gaan niet over ons. En toch ook weer wel. Het speelt zich niet af in ons leven, maar het gaat wel over ons leven.

Stel dat ons leven ineens een donkere fase ingaat. Dan lijkt het of God er niet is. Maar de bijbel vertelt een ander verhaal. Stel dat we helemaal opgaan in ons bedrijf dat loopt als een trein. Dan vertelt de bijbel ons dat het belangrijkste in ons leven niet in ons succes ligt, maar in onze liefde tot God en de medemens.

Op de dag van schrijven, 4 november, is de dagtekst: “De kamerheer vervolgde zijn weg met blijdschap”, Handelingen 8: 39. Ik weet waarom: hij is gedoopt, hij is welkom bij God, ondanks een geschonden lichaam. Hij deelt in de verlossing waar de hele Bijbel over gaat. Vanaf de vrijspraak in het paradijs, waardoor Adam en Eva niet sterven, tot aan het nieuwe Jeruzalem waar de mensen in vrede wonen, zonder angst voor de ander of voor God. Best een spannend boek, een boek dat ertoe doet, een boek dat betaalbaar in de winkel ligt of online is te lezen. We zijn bevoorrecht. We kunnen het lezen en we hebben alle tijd daarvoor. Echt waar, daar ligt het niet aan. Lezen dus die Bijbel, je hebt hem uit voor je het weet!

AMvdW