Dominee Wadou Emmanuel werkte negen jaar als predikant van de Lutherse Broederkerk. Hij volgt nu weer theologische onderwijs op bachelor-niveau. “Ik ben opgegroeid in een gelovige familie van twaalf kinderen. Mijn vader werkte als onbetaalde voorganger in ons dorp. Hij bewerkte zijn land, net als alle andere gemeenteleden. Ieder jaar ging ik naar het jeugdkamp van de kerk, waar de ontmoeting met zo’n duizend jonge christenen mij diep raakte.”
“Na mijn middelbare school ging ook ik aan de slag als voorganger. De kerk betaalde mijn 2-jarige opleiding tot catechist en vervolgens mijn 5-jarige opleiding tot predikant. Nu woon ik er weer. De kerk heeft vijf professoren in dienst, die les geven op universitair niveau. Vooral de Bijbelse vakken vind ik nuttig om te leren. Al onze predikanten zouden dit moeten doen.”
“Het werk als predikant is inspirerend: je staat dicht bij mensen, je bent gericht op hun welzijn en op hun vertrouwen in God. Het is mooi om het christelijk geloof te onderwijzen en mensen enthousiast te maken voor het Evangelie. Ik werk graag onder dorpsgenoten die (nog) niet geloven. Twee keer per jaar hou ik doopdiensten. Eén keer doopte ik veertien mensen tegelijk in mijn gemeente.”
“Ik krijg als predikant nauwelijks salaris. Daarom verbouw ik nog steeds mijn eigen voedsel. Mijn gemeenteleden hebben het geld niet om mij te betalen. Ze leven van de landbouw en hebben hun inkomsten hard nodig voor onderwijs en medische kosten. Als kerk ondersteunen we arme mensen in de dorpen en geven we landbouwkundig advies aan boeren. Afgelopen jaar hebben wij jonge bomen uitgedeeld om ontbossing tegen te gaan en droogte te voorkomen.”
“Dit werk is mijn roeping. Ik preek graag over de Bijbelse verhalen, over de noodzaak om in God te geloven, hoe het geloof ons helpt om goed te leven en succes te hebben. Geestelijke groei en succes horen bij elkaar!”