“Wat is jouw rol?” Vraag ik mijn buurmeisje.
Ik stap, terwijl ik dit schrijf, even terug in de tijd. In mijn gemeente in Drenthe gaan de tieners dat jaar de dienst op Tweede Kerstdag verzorgen. Ze gaan een kerstspel opvoeren, en ik ben benieuwd wat mijn buurmeisje daaraan bij gaat dragen. “Ik ben van de felicitatiedienst” zegt ze. Ik trek een wenkbrauw op. Ik kan me niet herinneren dat ik daarover in het evangelie gelezen heb, maar aan de andere kant: de herbergier is daar ook niet te ontdekken en duikt toch altijd weer op in kerstspelen.
Tweede Kerstdag. Ik zit in de kerk en luister en kijk naar het geboorteverhaal van Jezus. Daar gaat de bel. Dingdong. In de stal? O, dat moet ik er wel bij vertellen, het was een kerstspel van Herman Finkers. Jozef doet open. Mijn buurmeisje en haar vriendinnen, in fleurig uniform, stappen naar voren. “Wij zijn van de felicitatiedienst”, zeggen ze in koor. Jozef kijkt vragend. “Gefeliciteerd!” Buurmeisje verdwijnt weer van het toneel…
Ook na jaren kan ik daar nog om grinniken. Ze was tekstvast, mijn buurmeisje, daar kun je niets van zeggen. En eigenlijk zat in haar korte tekst meer dan je op het eerste gehoor zou vermoeden.
Gefeliciteerd komt van het Latijnse felicitas. Dit betekent onder andere ‘geluk’. Dat doet me denken aan wat de engel tegen de herders zei in de kerstnacht: “ik kom jullie goed nieuws brengen dat grote vreugde betekent voor heel het volk: vandaag is in de stad van David jullie redder geboren”. De impact van die woorden zullen de mannen niet één, twee, drie hebben kunnen overzien. Maar ze worden wel nieuwsgierig en gaan op weg naar de plek die aangeduid is. Als ze Jezus zien met zijn vader en moeder kunnen ze hun geluk niet op!
Ik hoop dat wij in hun blijdschap delen. Dat wij ons realiseren hoe gelukkig wij zijn dat God zijn eigen zoon naar de wereld heeft gezonden. Zo belangrijk zijn wij mensen voor de Schepper dat hij ons leven zich eigen gemaakt heeft. Dus ook dat waar wij over in zitten, dat wat ons dwars zit, dat wat pijn doet, dat wat ons tegenhoudt. Hij heeft dat niet van een afstandje bekeken, maar is er middenin gaan staan. Alleen op die manier kon hij daar verandering in brengen en uiteindelijk zelfs de dood verslaan, de grootste spelbederver.
God laat ons niet los, dat is de boodschap, het evangelie van Kerst. Hij wil dat wij toekomst hebben, samen met Hem!
De eerste kaartjes liggen bij mij alweer op de mat. Fijne feestdagen, staat er op. Of: gezegend Kerstfeest. De tekst van mijn buurmeisje zie ik niet terug. Maar daarom zet ik die hier, voor ieder die dit leest, met hoofdletters. Want dat Jezus is geboren, de redder, de Messias, is wel een felicitatie waard.
Dus: VAN HARTE GEFELICITEERD!
Ds. Dineke van de Wetering