Signalen

Ook predikanten dromen weleens! Een kerk met een tuin erom heen, dat lijkt mij geweldig. Hier en daar een zitje. Een vijver met fontein. Bomen die schaduw geven. Bloemen die bloeien en geuren. Mensen uit het dorp wandelen langs en genieten even van de prachtige plek. We raken in gesprek en lopen samen even naar binnen, zodat ik ook het kerkgebouw kan laten zien.

In het midden staat een beeld, gemaakt door een gemeentelid. Het symboliseert de verbinding tussen hemel en aarde, en tussen mensen onderling. De jongere gemeenteleden proberen het na te maken van papier, en dit levert een mooi onderwerp voor een dienst op. Pastorale gesprekken vinden plaats onder de eikenboom. We zijn even stil als de dames van de Heerlijckheid kruiden komen plukken voor het vrijdagse diner. In de winter vinden creatieve dames er materialen voor het versieren van de kerk.

Ach ja, dromen mag altijd. En waarom niet. In de bijbel gebeuren prachtige dingen in de tuin. God de Heer wandelt daar in de koelte van de avondwind (Gen. 3). Jezus staat op uit de dood in een tuin, want Maria ziet Hem voor de tuinman aan (Joh. 20). En in het boek Openbaring is de hele stad een tuin geworden met water en vruchtbomen.

Ik kijk naar het grasveldje tussen Antenne en de school. Hm. Ik ben bang dat het bij dromen blijft. Maar er zijn kerken die meer geluk hebben. Om over kloosters nog te zwijgen. U kunt ze vinden op www.inspiratie-tuinen.nl, ja op internet, ik kan het niet veranderen. En het wordt nog ‘erger’, ik eindig met een Engels gedicht.

The Kiss of the sun for pardon,
The song of the birds for mirth
One is nearer Gods heart in a garden
Then anywhere else on earth

Wat moeten we daarvan maken in het Nederlands?

De kus van de zon is bevrijdend
Het lied van de vogels maakt blij
Waar je ook zoekt in de wereld
In de tuin is Gods hart dichterbij

AMvdW