Een lange smalle weg meandert naar de horizon….
Die zin uit een nieuw liedje van Henny Vrienten bracht een interviewer op stoute gedachten: nou Henny, ik dacht jij meer met de brede weg zou hebben. Een leven lang artiest, dat kan toch nooit een leven zijn waarbij alleen maar binnen de lijntjes gekleurd is. Nee, dat beaamt de zanger grif. Hij heeft wel eens meer gedronken dan goed voor hem was, meer gegeten dan wordt aanbevolen en met meer vrouwen het bed gedeeld dan alleen zijn eigen vrouw. Dat die brede weg dan eindigt in de hel, pech, daar is het toch veel gezelliger dan in de hemel waar alleen de keurige en dus vermoedelijk grijze, saaie muizen zitten.
De interviewer weet zelfs waar het beeld van die twee wegen vandaan komt: uit de Bergrede, uit de Bijbel dus. Het zijn woorden van Jezus. Ja, dat is waar. En nee, dat is beslist niet waar. Niet in die zin dat Jezus beweert zou hebben dat je een ‘keurig’ mens moet zijn wil je in de hemel komen. Er waren genoeg keurige mensen in Zijn dagen. Denk aan de Farizeeërs, die een vroom leven leidden en anderen verweten dat zij daar niet in slaagden. Toch geldt de vermaning van Jezus voor hen evenzeer als voor de mensen die dachten ‘ we komen er toch wel’.
Wie Jezus wil volgen gaat in het spoor van een man wiens leven eindigt aan het kruis. Dat kan geen populaire weg zijn, geen weg die door veel mensen wordt gekozen. Toen Jezus het brood vermenigvuldigde was het druk om hem heen. Toen hij zieken genas was het huis vaak te klein. Dan was hij welkom. Maar als hij sprak over liefde die ons iets kost, haakte men af. Toen hij liet zien dat liefde zelfs je leven kan kosten, waren ook zijn leerlingen nergens meer.
Waarom moet het dan ook zo ingewikkeld, zo diep, dat je wel moet bukken als mens om het kleine poortje door te gaan. Omdat dat de poort naar het leven is. Omdat wat ons als echt leven wordt voorgespiegeld, dat in werkelijkheid niet is. Succes, macht, geld, veel partners, ook vandaag lijken mensen die dat bereikt hebben te gloriëren. Zelfs wie daar alleen maar van kan dromen, is ervan overtuigd dat zulke mensen ‘echt geleefd’ hebben.
Jezus ziet dat anders. Echt leven wordt gekenmerkt door trouw, eerlijkheid, nederigheid, onbaatzuchtigheid en afhankelijkheid van God. Waar mensen zo leven, is er geen eenzaamheid, geen discriminatie, geen oorlog, maar echte verbondenheid en vreugde. Ja, dan moet je leren bukken, maar spijt krijg je daar niet van!
Een lezer kon het niet laten en stuurde de dag na het interview een brief in naar de krant: mijn moeder stierf vorig jaar, ze werd 89. Ze was Katholiek, at en dronk met mate, had geen buitenechtelijke seks, ze was zorgzaam en lief en had humor. Grijze muis? Niet echt. Een leuk mens en als zij in de hemel is, wil ik daar wel ook zijn.
Volg Jezus. Hij is de poort. Hij is de weg. Hij is het leven. Hij laat zien: wie zichzelf klein maakt voor God en de mensen, die leeft pas ‘groots’. Goddank voor alle oma’s, opa’s en andere medemensen die dat uitstralen!
AMvdW