Valt het u ook op hoe somber het de laatste tijd buiten is. De ene grijze dag rijgt zich aan de andere. Deze week trok eindelijk de mist op. Weerbericht voor de dagen daarna: regen en wind. Van de mist in de drup!
Koud was het ook nog, in huis. In het kader van energiebesparing -de pastorie is nog niet verduurzaamd- stond de verwarming laag of uit, en moest het dekentje weer dienst doen om het leefbaar te houden.
Ik kreeg reuze zin in chocola, maar dat is niet goed voor mij, is officieel vastgesteld. Teveel suiker moet ik zien te vermijden. Druiven kan ik ook beter niet meer eten en ook geen bananen! Dan maar mandarijnen, van die lekkere grote. Staat er prompt in de krant: daar zitten de meeste gif resten in, in citrusfruit. Kiwi’s zijn gezonder. Maar ik lust geen kiwi!!!!
Wat een klaagzangen, zult u denken. Ja, dat was met opzet. De Belgische Christine Brouwer heeft een campagne opgezet, dertig dagen niet klagen. Zij zegt: waar je niets aan kunt veranderen, hoef je ook niet over te klagen. Kun je er wel iets aan doen, blaas even stoom af en ga dan aan de slag. Blijf er niet in hangen.
Toen Paus Franciscus aantrad, kreeg hij een bordje cadeau en hing het op de deur van zijn werkkamer. ‘Verboden te klagen’ staat er op. Onder de waarschuwing is te lezen: “Overtreders lijden aan een syndroom van slachtofferschap met als gevolg een verlaging van het gevoel voor humor en het probleemoplossend vermogen.”
Nicolaas Beets dichtte ooit: ‘Niet klagen, maar dragen, en vragen om kracht. Niet zorgen voor morgen, bij vallende nacht! Niet beven, voor ’t leven, gegeven van God’.
Maar klagen en klagen is niet hetzelfde. Wie altijd maar negativiteit verspreidt, kan zeker zichzelf eens toespreken en proberen dat te veranderen. Maar wie verdriet en zorgen heeft mag die uitspreken, ook in het gebed tot God. Het hart wordt anders veel te zwaar. Wat is het belangrijk om elkaar te bemoedigen, samen te zoeken naar ‘zonnige’ momenten. En open staan voor verrassingen is ook niet verkeerd.
Ik zag de eerste sneeuwklokjes in de tuin en zowaar nog een laat bloeiend goudsbloempje. Vrienden kwamen onverwachts langs. Een vriendin had een leuk plan voor de komende maand. Mij hoort u niet klagen!
Een oudere man werd op straat aangesproken door een regionale zender: klaagt u wel eens? Ik, nee, ik niet, antwoordde hij. Staat u zo vrolijk in het leven? Ja, ik heb altijd les gegeven aan pubers, die deden alles wat niet mag, maar ik heb genoten! Gaf ik ook nog godsdienst, een uitdaging, maar er is niets mooier dan die verhalen met hen te bespreken. Als je zo terug kunt kijken, dan heb je echt niets te klagen! Zelfs al is de campagne bijna voorbij…
Ds. Dineke van de Wetering